บนโลกที่กว้างใหญ่ใบนี้มีอาชีพที่หลากหลายแบบ
บางคนได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำ
แต่บางคนก็ต้องละทิ้งความฝันเพราะไม่สามารถทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการได้ โดยเฉพาะอาชีพที่ผู้คนให้ความสนใจและต้องใช้ปัจจัยหลายอย่าง
ทั้งยังต้องมีความรับผิดชอบ และกฎเกณฑ์ต่างๆ เพื่อรักษาภาพลักษณ์ที่ดีต่อสายตาคน
อย่างอาชีพนักร้อง นักแสดง ที่คนทั่วไปก็อยากจะได้ดิบได้ดีเป็นคนดังกันทั้งนั้น
แต่คนเหล่านั้นไม่รู้หรอกว่ามันเป็นอาชีพที่น่าปวดหัวและเหนื่อยหน่ายมากแค่ไหน
ซึ่งถ้าหากจะพูดถึงนักร้อง
นักแสดงที่กำลังเป็นที่จับตามองในตอนนี้อยู่ละก็ คงจะหนีไม่พ้น ‘ฮิบาริ
เคียวยะ’ ชายหนุ่มที่มีความสามารถทั้งในด้านการร้องเพลง และด้านการแสดง
ที่เริ่มเข้าวงการมาตั้งแต่อายุ 15 ปี จนปัจจุบันนี้ฮิบาริ เคียวยะอายุ 25 ปีแล้ว ร่างบางในชุดนอนขายาวสีดำเรียบๆ
กำลังขมวดคิ้วเป็นปมอย่างไม่สบอารมณ์กับข่าวที่เปิดรูปของเค้ากับหญิงสาวคนหนึ่งอยู่บนทีวีขนาดใหญ่
“Rtttt Rttt Rtt” ฮิบาริหันไปมองสมาร์โฟนของตัวเอง
เมื่อเห็นชื่อคนที่โทรมาก็ถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะแตะหน้าจอเลื่อนเพื่อรับสาย
“อะไร?”
“เคียวยะ เห็นข่าวหรือยัง?”
“เห็นแล้ว...”
“แล้วนายจะทำยังไง จะปล่อยให้เงียบไปเหมือนคราวที่แล้วไม่ได้นะ”
“ก็มันไม่จริง ผมต้องทำอะไรด้วยหรือไง” ตอบทางปลายสายกลับไปด้วยสีหน้านิ่งๆ
ในขณะที่ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ “เอาเถอะ เดี๋ยวผมจะจัดการเอง
คุณช่วยจัดการเรื่องตารางงานวันนี้ให้ผมหน่อยแล้วกัน” ขณะที่ปลายสายกำลังจะพูดต่อเขาก็พูดตัดหน้าขึ้นมาและกดวางสายไป
ทิ้งตัวนอนคว่ำลงบนโซฟาสีดำและถอนหายใจเฮือกใหญ่
มันจะอะไรกันนักกันหนา
ก็ยัยผู้หญิงน่ารำคาญนั่นเธอเป็นเจ้าของงานที่ได้มา แล้วก็มาเซ้าซี้ให้พาไปทานข้าว ถ้าเค้าปฏิเสธก็จะถูกพวกผู้ใหญ่ว่าอีก
ตอนนี้ไม่ว่าจะอะไรก็น่ารำคาญรกหูรกตาฮิบาริ เคียวยะไปหมด เมื่อคืนก็แทบจะไม่ได้นอนเพราะเอาแต่อ่านบทของละครเรื่องใหม่
“เคียวยะ…” ในขณะที่ร่างบางกำลังคิดเรื่องวุ่นวายในหัว
ก็มีชายหนุ่มร่างสูงหน้าฝรั่งผมทองที่กำลังยืนกอดอกมองเค้าอยู่กลางห้อง ฮิบาริเบือนสายตาไปมองด้วยหางตาเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมาอย่างไม่ใส่ใจกับท่าทีไม่พอใจของคนร่างสูง
เห็นแบบนั้นดีโน่ก็เดินเข้าไปหาแล้วตีก้นอย่างหมั่นไส้ที่ฮิบาริเอาแต่ทำหน้าตาเบื่อโลก
ก่อนที่จะถูกสายตาอำมหิตจากเจ้าของก้นเด้งสวยมองอย่างคาดโทษ
“โอเคๆ ไม่แหย่แล้ว ….นี่เคียวยะ ถ้าเครียดนายก็ควรพักผ่อนบางนะ
เห็นนายทำงานตลอดแบบนี้ฉันเป็นห่วงนายนะ”
“คิดว่าผมไม่อยากพักหรือไง คุณก็รู้ว่าผมเบื่อกับเรื่องพวกนี้มากแค่ไหน”
“แล้วตกลงนายกุ๊กกิ๊กกับผู้หญิงคนนั้นจริงป่ะ?”
“นี่คุณ…ถ้าจะมาเพื่อกวนประสาทผมก็ไสหัวออกไป” พูดจบก็ลุกขึ้นและเดินหายเข้าไปในห้องนอน
ปล่อยให้ดีโน่นั่งเล่นมือถือรออยู่นานสองนาน
จนต้องเข้าไปดูในห้องว่าร่างบางงีบหลับไปอีกหรือเปล่า
แต่ก็ไม่พบอะไรบนเตียงกว้างนอกจากผ้าห่มที่พับไว้อย่างเรียบร้อยและชุดที่จะใส่วางอยู่
มองไปที่ห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลมาก ก็พอจะเข้าใจว่าฮิบาริกำลังอาบน้ำอยู่
แต่นานขนาดนี้ไม่ใช่ว่าหลับคาห้องน้ำไปแล้วหรอกนะ
ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยคิดอะไร เค้าก็เลยแอบเปิดประตูห้องน้ำแล้วย่องเข้าไปดูฮิบาริที่กำลังอาบน้ำอยู่
เสียงน้ำกระทบพื้นบ่งบอกว่าอีกฝ่ายยังคงอาบน้ำอยู่ และสิ่งที่เค้ามองเห็นคือม่านสีขุ่นบางๆ
กั้นอยู่ แต่เหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเพราะเอวบางและก้นสวยของฮิบารินั้นเห็นได้อย่างชัดเจนอย่างกับภาพHD ทำเอาความตั้งใจที่จะเข้ามาแกล้งเปลี่ยนเป็นเค้าเองที่เหมือนกำลังถูกแกล้งอยู่ยังไงอย่างนั้น
ฮิบาริที่กำลังรู้สึกผ่อนคลายไม่ได้รู้ตัวเลยว่าดีโน่แอบเข้ามาในห้องน้ำ
จนกระทั้งร่างสูงเปิดม่านที่กั้นอยู่ออก
เผยให้เห็นร่างกายหนาที่ไม่มีเสื้อผ้าใส่ติดตัวอยู่และใบหน้ายิ้มแย้มที่สื่อถึงเรื่องที่จะเกิดต่อจากนี้
เค้าคงไม่ถามอีกฝ่ายว่าเข้ามาทำไมเหมือนในละครทั้งๆ
ที่รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“ผมมีงานตอนบ่ายสอง…อย่าให้ช้านักล่ะ” พูดจบก็กอดคอร่างสูง ทั้งคู่มอบจูบที่แสนเร่าร้อนให้กันและกันอย่างดูดดื่ม
ดีโน่โอบเอวบางเข้าหาตัว มือหนาเลื่อนไปลูบคล้ำก้นสวยในขณะที่ลิ้นร้อนก็กำลังเกี่ยวกระหวัด
มอบความเสียวซ่านให้กับฮิบาริจนกายบางสั่นระริก
“อื้อ...” เมื่อเริ่มหายใจไม่ออกเพราะจูบของอีกฝ่าย
ฮิบาริก็ส่งเสียงครางประท้วงในลำคอเบาๆ ดีโน่จึงจำต้องถอนจูบออกจากริมฝีปากสวยอย่างเสียดาย
เค้าจัดการพลิกตัวให้ฮิบาริหันหน้าเข้าหาผนังเย็นๆ
ไม่ปล่อยให้เสียเวลานานดีโน่ก็ก้มลงซุกซอกคอขาวและไล่ลิ้นร้อนไปตามคองามระหง
มือหนาของร่างสูงเริ่มขยับไปตามกายบางอย่างซุกซน จนฮิบาริต้องตีมืออีกฝ่ายที่อยู่ไม่สุข
“อย่าเอาแต่เล่นสิ…อะ ”
“ตอนนี้ยังสายอยู่เลยนะ เอ..หรือว่านายอยากให้ฉันเข้าไปแล้วล่ะเคียวยะ”
“พูดมาก…อ๊าาา!” พูดไม่ขาดคำร่างสูงก็ดันส่วนแข็งขืนขนาดใหญ่เกินกว่าจะใส่เข้าไปในช่องทางด้านหลังของร่างบางเข้าไปจนมิด
“อ่าา…เคียวยะ อย่ารัดฉันแน่นขนาดนี้สิ” ดีโน่ขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนจะค่อยๆ ขยับเมื่อฮิบาริเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น
“ดีโน่…แรงกว่านี้..อะ ตรงนั้น ..อะ
อ่า ”
“หืม ตรงนี้เหรอ” จากที่ขยับอย่างเชื่องช้าเพราะจงใจยั่วอามรณ์ร่างบาง
ดีโน่ก็เปลี่ยนเป็นกระแทกสะโพกใส่อย่างดุดันจนร่างบางกรีดร้องออกมา
ฮิบาริกัดริมฝีปากสวยของตัวเองเพื่อกักเก็บอารมณ์เสียวซ่านที่อีกฝ่ายมอบให้จนเลือดห่อ “บอกแล้วไงว่าให้ร้องออกมาน่ะเคียวยะ ทำแบบนั้นเดี๋ยวจะเป็นแผลเอานะ” พูดจบก็ก้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากสวยอย่างดูดดื่มในขณะที่ยังคงกระแทกกระทั้นช่วงล่างใส่สะโพกสวยอย่างไม่ลดละ
“อื้อ…อะ ดีโน่ อาา ผมจะเสร็จ…อะ
จะเสร็จแล้ว อ่าา” ได้ยินดังนั้นดีโน่ก็เลื่อนมือไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของฮิบาริและรูดขึ้นรูดลงอย่างรู้งาน
ทั้งยังคงส่งลิ้นร้อนเข้าไปละเลงในปากอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน
“ดีโน่ อะ..อ๊าา!” ร่างสูงกระแทกกระทั้นใส่ฮิบาริจนตัวโก่ง
ร่างบางหลั่งน้ำสีขาวขุ่นไหลเปรอะมือหนาเหมือนกับดีโน่ที่หลั่งน้ำสีขาวขุ่นใส่ช่องทางด้านหลังของอีกฝ่ายจนไหลเปรอะซอกขาขาว
ทันทีที่ดีโน่ถอนส่วนแข็งขืนของตัวเองออกจากก้นสวย
ฮิบาริก็แทบจะทรุดลงกับพื้นเพราะเรี่ยวแรงนั้นหายไปจนหมด
ดีโน่จึงต้องอุ้มร่างบางยืนขาสั่นขึ้นมา เค้าก้มประกบจูบริมฝีปากสวย ก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำและเดินไปยังเตียงกว้างที่อยู่กลางห้องนอน
ดีโน่วางอีกฝ่ายลงบนเตียงอย่างเบามือและเริ่มเล้าโลมฮิบาริใหม่อีกครั้งด้วยการไล่ลิ้นร้อนไปตามซอกขาขาว
ก่อนจะใช้ปากครอบส่วนอ่อนไหวของฮิบาริและรูดเข้ารูดออกจนร่างบางต้องหาที่ระบายโดยการจิกผมและกดหัวของร่างสูงไว้อย่างนั้นก่อนจะหลั่งน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง
ดีโน่กลืนน้ำของร่างบางที่ปล่อยออกมาลงคอ เค้าเงยหน้าขึ้นและเลื่อนตัวเขาหาฮิบาริ
ร่างบางที่เห็นสายตากรุ่มกริ่มที่อีกฝ่ายส่งมาให้ก็เริ่มออกปากพูด
“พอแล้ว ผมบอกแล้วไงว่ามีงานน่ะ”
“ฉันยกเลิกให้หมดแล้ว
เพราะงั้นวันนี้กับพรุ่งนี้นายว่างทั้งงงงวันเลยล่ะ~ เคียวยะที่น่ารักของฉัน~ ”
~ Fin~
